Jak odchodzić...

Przepraszam za to- to moje usta- nie ja- zapragnęły zasmakować twoich warg,
Przepraszam za to- to moje dłonie- nie ja- zamarzyły, aby musnąć twej skóry,
Wybacz mą śmiałość- to moje ciało, a nie ja tuli się w twe ramiona.
Wybacz me słowa, to moje natchnienie- nie ja- mówi, że wciąż tylko ty.
Mówisz coś? Nie chcesz mnie? Odrzucenie? Dwa różne światy? Jak to?

Teraz będę krzyczeć i wołać do Boga, który zapomniał, że miałeś być mój.
Teraz będę szarpać swojego Anioła, który zapomniał stać po mojej stronie.
Pójdę w daleką podróż na bosaka, podparta kijem rozsądku, innym człowiekiem.
A latać już tylko ptaki będą mnie uczyć- już nie ty.
A oddychać teraz będę oparami twych słów sprzed stu laty.

Umieram...

...tak smakuje odrzucenie!

autor

AK.

Napisany: 2006-11-15 Dodano: 2006-11-15 21:34:38

Ten wiersz przeczytano 627 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie