Jak pociągi
Jak dwa pociągi
Jadące na różnych torach
Tak my się mijamy
Niby zawsze blisko przechodzimy
Ale twarze w drugą stronę odwracamy
Każde z nas w drodze jest
Zatrzymujemy się na chwilę
W wybranych miejscach
A potem dalej do przodu
Nigdy nie wracamy
Bo i po co wracać
Do tego, co było a czego nie będzie?
Ale nigdy nic nie wiadomo
I kto wie może któregoś dnia
Na tym samym peronie zatrzymamy się
autor
Izabela M
Dodano: 2009-07-04 10:42:14
Ten wiersz przeczytano 607 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
los jest nie przewidywalny i nogdy nie wiadomo kiedy
ta sama droga ruszycie dalej ...wiersz ladny i sklania
do refleksi
mijanie jest powszechne zawsze można w tym samym
kierunku Wiersz bardzo ładny w wypowiedzi o samotności
Wzruszający refleksyjny Pozdrawiam:)