Jak stare fotografie

Patrząc na obłoki płynące po niebie,
w mojej pamięci odtwarzam obraz Ciebie,
wszystkie wspólne chwile jak stare fotografie,
przeglądam i zatracam się.
Wyruszam w podróż do tamtych zdarzeń,
gdzie karmiliśmy się oboje szczyptą marzeń,
błądziliśmy wspólnie po arkadii łąkach,
Twój słodki szept był niczym uderzenie dzwonka.
Ta rozkoszna muzyka pozwalała nam śnić,
a teraz gdy Cię nie ma, nie potrafię sama żyć.
Zły los chciał naszego rozstania,
nie dał nam szansy kochania.
Nie mogę się z tym pogodzić, nie chcę tak trwać,
to zbyt duże cierpienie, ale nie mogę się bać,
muszę stawić czoła przeciwnościom,
raz na zawsze rozliczyć się z przeszłością.
Chcę, aby magiczna siła cofnęła czas,
choć na chwilę połączyła nas,
abyśmy mogli sobie wszystko wytłumaczyć,
a potem odejść i wybaczyć...

autor

Nikina

Napisany: 2008-05-01 Dodano: 2008-05-01 20:34:41

Ten wiersz przeczytano 555 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie