Jak świt pod spuchniętymi powiekami
Moje życie jest szare i smutne
jak świt pod spuchniętymi powiekami.
Nie ma w nim nadziei na lepsze jutro.
Jest szare morze pełne łez,
smutne niebo bez Ciebie,
łąka porośnięta niespełnionymi
marzeniami
i...jesteś Ty
zbyt daleko by być dla mnie osiągalnym.
Ten wiersz jak i wiele innych jest dla Ciebie
autor
Marzyciellka
Dodano: 2011-08-03 08:33:20
Ten wiersz przeczytano 523 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
a mi sie podoba, a zdziwiony Szopena tez by uczyl grac
na pianinie ? welki muzyk poleta
Widac smutek
Najpierw przyimki teraz spójniki wywalone ale po co to
? i te wielkie litery raz są raz ich nie ma
bardzo smutny wiersz, na całe szczęście nawet
najgorszy deszcz, kiedys musi przestać padać :-)
Oj Marzycielko, przecież jesteś Marzycielką...
Pozdrowienia:)
a po co ten przyimek wywalony do odrębnego wersu?