Jak tańcował chłop z chochołem

Wlazł chochoł do karczmy:- Przyszłem potańcować!
- Zatem na co czekasz, w pierwszą parę prowadź – tak go do zabawy, biesiadnik zaprosił,
co sam osobiście zboże nań nakosił.
- Pokaż pierwsze kroki, ja będę za tobą.
- Toż ty tutaj jesteś prawdziwą ozdobą,
jeszcze w naszej karczmie chochoł nie tańcował,
każdy w kącie cicho głowę w słomę chował.

- Czuję rytm mym sercem, wiem że to potrafię
i na pewno w owy jak zagrają trafię.
Tylko pokaż kroki, będę naśladował
i w tej pierwszej parze jak rzekłeś tańcował.
Puścili muzykę, biesiadnik tańcuje,
wszystkie po kolei kroki pokazuje,
a chochoł jak może, słomę swą napina,
lecz na jego taniec wszystkim rzednie mina.

Tylko te chochoły, co po kątach stały,
ile siły w łapach do taktu klaskały,
lecz im to klaskanie też tak wychodziło,
jakie tańcowanie chochołowe było.
Złapali chochoła:- Dość już tańcowania,
twa wielka czupryna kapelę zasłania.
Nie ma w tobie za nic do tańca talentu,
idźże już do szopy i nie rób zamętu –
tak taniec chochoła był podsumowany.

Tylko jego bracia, co wspierają ściany,
zaczęli go głaskać i mu pokłon składać,
ale z nimi także już nikt nie chciał gadać.
Chochoł zaczął chłopa nagle atakować:
- Możesz taki taniec w zadek sobie schować.
Wymyślasz tu jakieś niebywałe kroki,
ja czuję muzykę, patrz na moje skoki!

- Powiedziałem dosyć, już potańcowałeś
i tym swoim tańcem talent pokazałeś,
boś się tak wyginał, jakbyś brodził w bagnie,
do twego talentu niech chochoł się nagnie.
Od tej pory w tańcu tylko ten prym wodzi,
któremu słomianka z butów nie wychodzi,
a ci co słomiani, pod ścianami stoją
i głupawe miny do tańczących stroją.

autor

szuflada

Napisany: 2015-10-23 Dodano: 2017-12-04 10:01:58

Ten wiersz przeczytano 1616 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Bajka Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie