I jak tu się wysłowić?

To wszystko - jedynie słów powiesz parę
Nic nie ma - te słowa ulecą ci z dymem
Szlak Niebios przekroczysz zmyśleń swych czarem
I powiem ci, czemu tak łatwo w tem giniesz

Gdy znasz swego wroga - on zna cię za dwóch
Nie zmierzaj ku klęsce, działaj rozważnie
To przestrzeń twych lotów i w obrębie snu
Przestrzenią tą czyń więc wszem snom twym kaźnię

Gadając - zamierzam; słowa - odejdźcie
Bo nie brak mi lotów i nie brak mi głów
Co mogą z was spadać li na me przejście
Tak właśnie odliczam - od głowy do stu

Naprawdę - jacy wy głupi jesteście
Naprawdę - szkoda już słów na te spory
Szkoda, żem o tem nie pomyślał wcześniej
Bo przecie - są czyny ponad pozory

Konia z rzędem temu, kto zrozumie, co chciałem tu powiedzieć! :)

autor

Silvus

Napisany: 2008-07-05 Dodano: 2008-08-06 01:45:00

Ten wiersz przeczytano 728 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie