Jak żeglarz

Żegluj z przystani swej
szukając wyspy uniesienia,
wyspy natchnienia,
gdzie namiętność lądem jest
a czułość jego brzegiem.

Zanórz się we mnie,
jak w oceanie bez dna,
skosztuj owoców morza,
tylko tu mają wyjątkowy smak.

A później przycumuj okręt swój
i zostań tu...
na wyspie, która szczęście może Ci dać,
a jeśli odpłynąć kiedyś będziesz chciał
zabierz mnie,
właśnie tam...,
wypłyńmy na głębię
tylko Ty i ja.

autor

Violetus Pospolitus

Dodano: 2006-05-28 10:46:02

Ten wiersz przeczytano 721 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie