Jak żyć bez Ciebie..

Nie znaliśmy się wogóle,
ale czuje że odchodzisz,
ode mnie,
Nie poznałas dobrze,
nie rozumiesz wcale,
mimo wszystko uciekasz,
bo tak bezpiecznie,

Nie pojdziesz w uczucie,
lecz w zapomnienie,
nie obca Ci miłośc,
nie obce me westchnienie,
lecz nie chcesz do tego,
prózno szukac Ciebie,
nie bedzie juz Ciebie,
nas nigdy nie bedzie,

Trudne to,
zarazem oczywiste,
nieskazitelne dziewcze,
i głupie zauroczenie,

Wydawac sie moglo,
ze po wszystkim dawno,
lecz we mnie nadal,
bije to samo,
Uczucie do Ciebie,
głebokie, gorace,
nie zgasi je zadna,
z tych co kolo mnie,
Nie wzbudzi teskonoty tak wielkiej do Ciebie,
nie wzbudzi zazdrosci,
pochloniety w niej, doglebnie,

Gdzie jestes o miłosci?
Gdzie jestes, odpowiedz,
Prozno Cię szukac,
prozno nawoływac,
o pani moja,
pani szczescia i radosci,
opusciłas mnie,
nie wrocisz?
Nie watpie,
Takiemu jak mnie,
nie dane zyc uczuciem,
takiemu jak mi,
bez Ciebie, żyć juz,
musze

Jak nauczyć się żyć,
z mysla, że bez Ciebie,
jak pojac mam to,
że zawsze juz tak bedzie?

autor

Marcin221190

Dodano: 2009-02-16 17:35:13

Ten wiersz przeczytano 574 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie