Jakoś
Jak żyć po stracie?
Cieszyć się życiem?
Kiedy wewnętrzna zżera Cię pustka
Świat brudnoszarą suknię wciąż nosi
A twarz upiora spogląda z lustra
Mózg obsesyjnie myśl jedna kręci
Muzyka smaga serce
od nowa
przez słowa
Jak zaspać żałość
Czarną boleśnie?
I jak zapomnieć?
Całował…
całował ?
autor
Never_again
Dodano: 2008-08-11 22:27:40
Ten wiersz przeczytano 602 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Świetnie przekazane emocje. Porusza.
Jak zapomnieć... ja sobie też zadaję takie pytania...
to takie deprymujące, gdy barak nadziei a wciąż sie
kocha... Parę słów i tyle w nich bólu... piękny
Smutne, ale trafnie napisane. Wiarygodne bardzo i
przjemujące...wczułam się w to.
na niektóre pytania nie uzyskamy odpowiedzi...a może
tak naprawdę nie chcemy jej? a wiersz mnie
zatrzymał...może dlatego, że trochę siebie tu
odnalazłam?
Gorzkie pytania zadaje podmiot liryczny....wiem, że
odpowiedź trudno będzie znależć...