Jan Paweł II - nie chciał...

Był człowiekiem małym
ale serce miał ogromne
Chociaż szczyt najwyższy zdobył
Żył jak większość,bardzo skromnie

Dzisiaj łzy,wielkie wspomnienia
Lecz nie takie jest przesłanie:
Niechaj ktoś mnie naśladuje
Niech odnajdzie powołanie

Nie płaczmy nad umarłym ideałem
Wznieśmy głowy do góry
Kontynuować jego dzieło
Przegońmy sercem groźne chmury

Walczmy miłością i wiarą
Idźmy tam,dokąd dojść się nie udało
Stańmy się potomnych wzorem
Poświęćmy duszę i ciało

Nie pozwólmy zabić nadziei
I nienawiści zapanować
Nauczmy się wrogom wybaczać
Dzieciom chleba nie żałować

Niech Nasz Papież dumny z nas będzie
A niebo całe się nam pokłoni
Bo każdy z nas jest wielki - choć mały
Wystarczy podać drugiemu - kawałek serca na dłoni.

autor

Aniek

Dodano: 2008-10-27 22:21:25

Ten wiersz przeczytano 889 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie