Jan Paweł II Wielki

Tęsknota, żal, ból po odejściu Wielkiego człowieka
serce mi ściska.
Smutek, przygnębienie
łzy z oczu wyciska.
Odszedł do wiecznego, lepszego świata,
stoi u progu niebios bram.
Tam wraz z innymi
czeka na Niego Nasz Pan.
Już wszedł, wita się gorąco,
całe ziemskie życie było dla Niego
trudną do przebycia drogą.
Jego cierpienia, radości i smutki
naprowadziły na właściwą drogę wielu ludzi.
Jan Paweł II Wielki i kochany
pozostanie w naszych sercach na zwsze,
bez zmiany.

autor

WeNdY

Dodano: 2006-02-11 11:22:31

Ten wiersz przeczytano 521 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie