Jedna chwila jeden gest

"Lud, który chodzi w ciemności, ujrzał światło wielkie. Mieszkańcy doliny pomroki - nad nimi wzeszła światłość" (Izajasz 9, 1)

Z jednej chwili upadł ludzki
Gestem słowa niewzruszony
Ten mieniący się mądrością
Lśniący blaskiem bez korony

Zszedł bez fanfar i powabu
Bez litości tłumów żadnych
Zapisując w naszym czole głosy
Śpiąc się potknąć można o nie

Gestem czasów grą pozorów
Wielką wiedzą i mądrością
Służył namiętnością znojów
Ludzki swą beznadziejnością

Widząc tak oględną z ohyd
Rozumiejąc czasów żniwo
Nie poczynał znaków wiele
Pędząc zwykły ludzki żywot

"Gdy zaś Jezus narodził się w Betlejem Judzkim za króla Heroda, oto mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: Gdzie jest ten nowo narodzony król żydowski?" (Ew. Mateusza 2, 1 - 2)

autor

Laiik

Napisany: 2003-10-23 Dodano: 2006-02-19 12:55:01

Ten wiersz przeczytano 561 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie