Jedni i Drudzy
Jednym szczęście dałeś.
Drugim w domu więzienie zbudowałeś.
Jednym postawiłeś pałace ze złota.
Drudzy umierają w ziemiankach z błota.
Jednym dałeś pieniędzy jak lodu
Drugim karzesz umierać z głodu.
Jednym życie usłałeś różami.
Drugim drogę wyłożyłeś kolcami.
Jednym dałeś miłość. Kochają i są
kochani.
Drudzy przez ciebie na samotność są
skażani.
Pierwszym w życiu wszystko wychodzi.
Drugi czego się nie tknie, to sknoci.
Jeden zdrowiem się cieszy.
Drugi całe życie w szpitalu leży.
Jednym wszystko dałeś.
Drugim tylko obiecałeś.
Wszyscy są ludźmi, a tak wiele ich
różni.
Jedni mają przyjaciół, drudzy żyją w próżni
Czemu pierwszych tak mocno pokochałeś?
A o drugich ,tak szybko zapomniałeś?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.