Jeremy Bentham
Zostałem sam, wśród ruin i zgliszczy,
Mojego domu już nie ma na mapie,
Życie zabrał mi jakiś sukinsyn,
Ale nie mów, że nie potrafię.
Choćbym już leżał okryty piaskiem,
Nawet, gdy biję pięściami w podłogę,
Życie stopniowo otacza mnie strachem,
Nigdy nie mów, że czegoś nie mogę.
Mogę tu siedzieć, płakać i krzyczeć,
Pytając dokąd ta rozpacz prowadzi,
A później goniąc bez skutku życie,
Proszę Cię - nie mów, że nie dam rady.
Nie mów, że coś jest dla mnie niemożliwe.
Komentarze (1)
ciekawie i z nadzieją pozdrawiam