Jesień
Na dworze jesień drzewa czerwieni.
I w moim życiu pora jesieni.
Na drzewie śliwki, na trawie rosa...
Uczta dla szpaka, sroki i kosa.
I ja wydaję owoc, dojrzewam,
Lecz znacznie słodsza jest śliwka z
drzewa.
Ciągną gorycze, smutki, miłości
I dojrzewają... Do samotności.
autor
jastrz
Dodano: 2023-09-29 00:06:23
Ten wiersz przeczytano 373 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Ciekawa refleksja. Pozdrawiam.
Smutno i pieknie...
Pozdrawiam Michale. :)
Nie wiem czy można dojrzeć do samotności...ale wiersz
choć krótki zatrzymuje i skłania do przemyśleń...
Pozdrawiam ciepło Michałku
Różne są przyczyny samotności. Czasem nie warto ich
analizować, bo będzie jeszcze smutniej...
Wiersz super!
Hej, gdy już przyszły jesienne latka,
to jest dopiero wypas na panny,
niejedna jeszcze ciebie dzierlatka,
zbudzi, gdy promyk pierwszy, poranny.
Mądry wiersz
smutna ta puenta...
ładnie, klimatycznie
Jesień,
Potem wiosna...
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia
Ten wiersz gra w moim sercu.
Pozdrawiam serdecznie, miłego dnia :)
A gdy już jesień w pełni zagości,
odgadniesz imię swej samotności...
Ależ nastrój stworzyłeś... Melancholijnie mi się
zrobiło na noc... Smutno i pięknie...
Świetna liryka.
Pozdrawiam, dobrej nocy :)