Jesień życia
Minęła wiosna, pełna radości,
czas już rysuje zmarszczkami twarze.
Sił też brakuje i bolą kości,
niby wciśnięte w ziemię bagażem.
Lato obfite w deszcze i burze
życie wzmacniało energią słońca.
Nie chciało z nami pozostać dłużej,
też doświadczyło swojego końca.
Teraz nastaje życiowa jesień,
pełna nostalgii, niezwykła pora,
skora do wspomnień, wzruszeń, uniesień,
choć przebogata w swoich kolorach.
Czasem się smucisz, patrząc przez okno,
potem przecierasz oczy w ukryciu.
Twierdzisz, że tylko powieki mokną,
bo przecież piękna jest jesień życia.
J. L. 4.10.2013
Komentarze (15)
ładny wiersz o jesieni życia.
:)
To prawda! jesień życia również może być piękna!
Pozdrawiam:)
Ładnie i ciepło o jesieni życia:)
Tyle wierszy o jesieni, ale każdy posiada cząstkę
duszy autora. W tym przemawia optymizm.
przemawia do mnie jego treść,ukłony
Zgadzam sie bo piekna jest jesień zycia:)
pozdrawiam:)
Bardzo ładnie napisany wiersz i temat też ciekawie
przedstawiony, dobra rada malani. Pozdrawiam :)
Ladnie, refleksyjnie:)
Pozdrawiam.
Dobrze mieć optymistyczne nastawianie... Szacuneczek
:))
Zgadzam się Tobą...jesiennie a ciepło. Pozdrawiam
ciepło
mądry piękny wiersz pozdrawiam
Bardzo ładny, ciepły, świetnie napisany wiersz.
łamią kości - łamie w kościach:)))
pięknie oddałeś przemijanie.pozdrawiam
Piękny wiersz.
Bardzo ładnie o jesieni(życia). O życiu.