Jesienna
w pogoni za ułudą
co życiem bywa zwana
gubię sens
wczorajszych marzeń
pragnienia więdną
z szybkością kwiatów
bezcelowo zerwanych
zamykam uczucia
w domu bez klamek
szaleństwem niebytu
szczęśliwe
witam szarość
pogrążam się w niej
rozumu iskierki gasząc
by nic już nigdy
________________________________
jesienna kobieta
mgłami się snuje
autor
Beniaewa
Dodano: 2008-10-18 14:17:36
Ten wiersz przeczytano 412 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
każdy człowiek chciałby zrywać kwiaty marzeń jak
piszesz w życiu ale często wydaje się że rzeczywistość
to złuda a życie prawdziwe to marzenia gdy nie
realizują się żyjemy we mgle Bardzo trafnie ujęty stan
Dobry wiersz Na tak!
to tylko taki moment w życiu -chwila ,która już
niedługo minie i znów świat będzie piękny - ładny
wiersz
Życie, to ułuda... Ciekawy wiersz, smutkiem pisany.
Ciekawe metafory:szybkość kwiatów bezcelowo
zerwnych,dom bez klamek...Ładna, poetycka wizja...