Jesienna lekcja miłości

Na zegar patrze,
Dawno wybiła dziewiąta,
I boli mnie to serce co bije choć marznie,
A ja wciąż szukam twego odechu po suficie...po kątach.

Robi mi wykład o miłości,
Jakby los drwił,że nic o niej nie wiem,
Każe notować definicję czułości,
Umie mnie ocenić a nie wie że cierpie.

A przez moment dwie dusze w moim ciele,
Myśleć śmiałam nie wątpliwie,
Wrażliwość skreślając ubywa ze mnie wiele,
Oceniasz mnie za mą miłość? Patrzysz zdradliwie...

Potęga sił czasami upada,
Jak błękit nieba chmurami zakryty,
Kolejny raz skreślam i stone przekładam,
Nie pamiętam ile razy zmieniałam zeszyty.

I Tak znowu wróce,
Jade nie spokojna w przeciwną strone od domu,
Dobrze,że życie posiada tyle złudzeń,
A zaczyna sie pora deszczu i chłodu.

Obiecaj mi niewidzialny,
Od dziś będziesz gasił za mnie papierosa,
Możesz być jaki chcesz...sentymentalny,
Pobiegne do ciebie w gwarze myśli



Tylko mnie nie zostaw.

autor

dominisiacds

Napisany: 2008-09-11 Dodano: 2008-09-12 17:11:18

Ten wiersz przeczytano 359 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie