Wierzę...

To tylko dla mnie...

Mamy jeszcze czas,
Więc zamykam oczy tylką śniąc,
Wierze...myśli łaczą nas,
Wybieramy inną droge tak w nieznane brnąc,

I kiedy te puzzle rozsypią się nam,
Nie szukam już środków na sen,
Choć w myślach tyle mam dla siebie kar,
Osuwam się o ściane, zapłakana...ale przecież wiem.

Zbieram swe kolana z ziemi,
I te oczy w góre wpatrzone,
Te co wszystko miały zmienić,
Wszystkie łzy wylewam...dawno już tłoczone.

Już między palcami układam swoje włosy,
I poprawiam tusz mój...rozmazany,
Wciąż stęskniona za głosem szepczącym,
Kiedyś będzie lepiej gdy nastąpią zmiany.

I nie wyobrażam sobie jutra,
I boję się zasnać,
Zalana łzami, stęskniona i smutna,
Pozwalam powoli mym pragnieniom gasnąć.

Kiedy wstaje... świat mam pod nogami
Widze...mam głowe spuszczoną,
Próbuję nie upaść miedzy krętymi drogami,
Lecz me nogi czuję...toną.

Więc wysłuchuję martwej ciszy,
Już spokojna choć nadal zapłakana,
Myśle...może nas to zbliży.
Choć wiem...mogę nie być kochana.

autor

dominisiacds

Napisany: 2008-08-05 Dodano: 2008-08-05 14:09:02

Ten wiersz przeczytano 522 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie