jesienne gwiazdy....
za oknem gwiazdy ciekawie migocą
stawiają przed nami proste pytanie
jak powstaliśmy, czyją mocą
dlaczego pchamy się w nieznane
najtęższe umysły w nie zapatrzone
odnajdywały lądy i morza
miliardy ludzi wciąż rozmodlone
w gwiazdach szukają odbicia Boga
ja Kopernikiem niestety nie jestem
Kolumba również odwagi mi brak
opadłych liści cichym szelestem
maluje wierszem mój gwiezdny szlak...
autor
Serce niczyje
Dodano: 2013-10-30 22:54:42
Ten wiersz przeczytano 914 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
o jak ładnie wymalowałeś:)
Cieszę się, że tu zaglądnęłam... Pozdrawiam 'D
Bardzo ładnie.Pozdrawiam.
malujesz swój gwiezdny szlak i urzekasz słowami :-)
pozdrawiam
...piękny jest twój gwiezdny szlak...
...pozdrawiam:)
Dziękuje za piękne komentarze...:) Pozdrawiam
wszystkich !
Piękny,ludzie od wieków wpatrywali się w niebo i
odkrywali nie znane lądy...ładnie to opisałeś;-)
...zauroczyły mnie ostatnie dwa wersy
pozdrawiam:)
Pięknie namalowałeś:-)
Ladnie malujesz wierszem:)
Pozdrawiam:)
Nie jesteś Kopernikiem, ani Kolumbem, ale jesteś sobą.
Miłego dnia
Tak pięknie i skromnie! Pozdrawiam!
bardzo ładny wiersz pełen refleksji, podoba mi się
zakończenie... maluje wierszem mój gwiezdny świat,
pozdrawiam cieplutko