Jesiennie...

Lubię jesienne liście wczesnym rankiem swatać
W szalika ciepłym dotyku chwile zadumy łapać
Widząc Twój uśmiech zza kuchennego okna
Budzący do życia jak poranna kawa mocna

Zapachem mgły, krzykiem spłoszonych ptaków,
Kolejny poranek rozkoszy pełen smaków
Jeszcze mną targają nasze nocne chwile,
Takie zwyczajne, lecz wyjątkowe i bardzo miłe

Przez umysł płyną namiętności fale,
Uchwycić wszystkie, lecz może tylko te małe?
Nadal stojąc w oknie z wzrokiem zachęcasz,
Nocnych szeptów uniesień naszych pamiętasz?

Zapach Twego ciała, przez komin umyka,
Wraz z aromatem ziaren zmysły przenika,
Ciepły, subtelny, kolejne pragnienia odkrywa
Dreszczem piekielnym me ciało przeszywa

Przestałem liście swatać na chłodnym dworze,
Biegnąc ku domu, zdyszany w tęsknoty pokorze
Czasem tylko szarość świata krokiem przecinam
W blasku Twych oczu zaraz o wszystkim zapominam

Przy Tobie chwilami nawet pory roku błądzą
Dzień z nocą się zlewa, wszystkie godziny plączą
Księżyc wraz ze słońcem pakt już podpisał,
Na bezkresnym niebie mój los w chmurach zapisał

Jak mam, więc zatem w teraźniejszości dnia chodzić?
Gdy wnet niebo w półmroku ścieżki moje słodzi
Ach, … gorące uczucie to przekleństwo czasem?
Rozum trzyma w nieładzie, życie sprawia uśmiechu grymasem…

http://www.rufin1250.pl/

autor

Rufin037

Dodano: 2009-11-14 11:45:33

Ten wiersz przeczytano 369 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie