Jesienny obraz (po) miłości
Jesienne liście pod stopy lecą
I kryją świat mych letnich wspomnień
O ciepłym słońcu, podmuchach wiatru
I tej miłości co przyszła do mnie.
Feerią barw wybuchły liście
Chłodnym powiewem pieśń jesień niesie
Nastraja myśli melancholijnie,
Gdy szukam lata w spacerach po lesie.
Grzybów polany po brzegi pełne
Dnie coraz krótsze i zimne noce,
Wspomnienia, tęsknota, łeb pełen myśli
Gdy grzeje zziębnięte stopy pod kocem.
Jesienny obraz maluje pogoda,
Tracąc swą pamięć o letnim słońcu,
Kolory wirują w porywach wiatru
I lato mija, odchodzi w końcu.
Trochę mi smutno, wspomnienia blakną,
Choć liści barwa świat mój przykrywa
A myśli tęsknotą drżą ciągle trącane,
Wspomnienie żaru serce porywa.
Czy jeszcze przyjdą te ciepłe chwile,
Dni pełne żaru, słońca promieni,
Czy może i miłość jak lato minie,
Ustąpi miejsca smutkowi jesieni?
Lato minęło, wraz z nim nadzieja,
Że słońce z miłością w okno pukało,
Jesienne liście, wiatr i wspomnienia,
Tylko to w moim sercu głupim zostało.
Salligia
Komentarze (8)
Też mi się podoba!
Moje głupie serce wciąż drży, choć szanse by było to
coś większego niż zwykły chwilowy poryw serca, są
nikłe :)
Ale o ile lepsza się stałam przez to... o ile
gorsza...
Zbyt duży zamęt, komplikacja.
Czekam co przyniesie zima.
Bardzo Wam dziękuję za miłe słowa, uwagi :)
Masz rację Amorku... Masz rację. Dziękuję, że pomogłeś
mi właśnie zdać sobie z tego sprawę...
Miłość zawsze jest jednocześnie każda porą roku
jednocześnie
Lato minęło, ale wróci za rok, jedna miłość się kończy
ale przyjdzie następna, niespodziewanie, może właśnie
się skrywa wśród kolorowych liści. Pozdrawiam
serdecznie :)
Za Anną:)
podobają mi się takie prosto z serca płynące
przemyślenia.
Dziękuję bardzo :) Racja, dużego doświadczenia nie
mam. Po wielu latach bez jakiegokolwiek pisania powoli
wracam do tego (a pisać próbowałam jako nastolatka).
Bardziej było to przelanie myśli niż wiersz, i wiem,
że dużo pracy mnie czeka ;) Ale nawet gdy sama uważam,
że coś jest nie tak, wolę się tym podzielić, bo może
ktoś kto zna się lepiej, będzie miał, jak ty uwagi,
które pozwolą mi się dalej rozwijać.
Każdy ma swoje lepsze i gorsze chwile, wiersze,
opowiadania...
dziękuję :) popracuję nad tym.
Przeczytałem z uwagą i sądzę,
że nie masz dużego doświadczenia
w pisaniu wierszy. Wynika to
z tekstu tego wiersza. Nie jestem
ekspertem i moja opinia wynika
wyłącznie z odczuć jakie tekst
na mnie wywiera. Z pewnością
możesz pisać o wiele lepsze
wiersze, ale pisząc wiersz
liryczny, nie powinnaś używać
takich określeń jak "łeb","głupim". To byłoby
możliwe do zaakceptowania
w wierszu satyrycznym.Jeżeli
uważasz za stosowne, to pomyśl
o tym. Pisz jednak dalej, bo
wiersz we fragmentach jest dobry
chociażby szósta strofa, z tym
iż wydaje mi się, że wyraz
"smutek" należy odmienić na
"smutkowi."
Miłego dnia:}