Jestem
Światu
Jestem.
Niczym jak ziarnko piasku na Saharze,
Niczym kropla wody w Oceanie Spokojnym,
Niczym zmarły na cmentarzu.
Niedostrzegany.
Nikt nie potrafi
Ująć mej dłoni i powiedzieć
„Nie bój się”
I uśmiechnąć się szczerze,
Z serca.
Bo ktoś mądry kiedyś rzekł:
By patrzyć sercem i duszą
Na nasz smutny świat człowieka
Na ziemię
Nie oczyma.
Uczmy się patrzyć
Przepełniającym duszę Optymizmem.
autor
rosie
Dodano: 2006-02-20 14:55:32
Ten wiersz przeczytano 1362 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.