Jestem

Martwe ptaki w powietrzu
gęstym od kłamstw,
Krew z hiv krew z aids
kres możliwości, biała skóra
i oczu morze płytkie.
Martwy cień, zmartwychwstałe troski
pogrzebany dziennik
przysypany cudami tego świata.
Nadzieja z ebola, nadzieja z sars
uśmiech ze skazeniem
skrzydła na wietrze trzepocą
i nucą tą pieśń dla mnie.
Indianie śpiewająj do niebios
Modlą się o desze za spokojne.
Burza słów burza naszych ciał,
wzrok bez oczu, dźwięk bez uszu
niedokończony, jak rozdział w księdze.
Pytanie, odpowiedź, śmierć.
Gdzie rutyna tam i bezcel
gdzie życie tam śmierci nadmiar
gdzie szczęście tam i ja jestem.

autor

Thomas_Santi

Dodano: 2007-01-28 23:13:40

Ten wiersz przeczytano 406 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie