Jestem czuły

Gdy przychodzi mi pragnienie,
na miłosne wspiąć wyżyny,
to przeżywam wciąż cierpienie,
i obelgi, oraz drwiny.

Chętnie biorę się do rzeczy,
nie grymaszę, czy kapryszę,
ale lubię zabezpieczyć,
przede wszystkim wokół ciszę.

Bo nie znoszę, kiedy trzaskiem,
coś rozprasza mi natchnienie,
lub zagłusza sprośnym wrzaskiem,
pulsujące w trzewiach drżenie.

Jestem czuły na te sfery,
pedantyczny do boleści,
nie potrzebne mi afery,
także, po tym, płacz niewieści.

Błagam, zatem tych, co słyszą,
moje prośby tu wylane,
zapanujcie już nad ciszą,
a szczególnie tuż nad ranem…

autor

Grand

Napisany: 2014-10-01 Dodano: 2014-10-01 09:29:19

Ten wiersz przeczytano 558 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie