Jestem materialistką...

Jestem materialistką...
Więc gdy będziesz już odjeżdżał
Musisz mi obiecać że
przywieziesz coś z podróży
bym opłakiwała nasze rozstanie

z niecierpliwością bym wtedy
Ciebie wyglądała
A może nawet i
iskierka tęsknoty
by zatliła w moim sercu

Więc obiecaj, że
przywieziesz mi podarki
Z dalekich krajów
Cenne klejnoty

Twoich wad i zalet
Błękit nieba
W Twoich oczach
Promienie słońca
W Twoim uśmiechu
Ziarnko piasku
Za każdą chwile gdy
Myślałeś o mnie
(Oby to była cała pustynia)
Lecz nie obiecuj, że
powrócisz dla mnie
Nie obiecuj...
Wróć...

...”zostań zemną Mimo wszystkich moich wad”

autor

sewilka

Napisany: 2007-04-10 Dodano: 2007-04-10 17:30:28

Ten wiersz przeczytano 617 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie