jesteś
kobiecie która zmroziła ciepło mojego serca
Jesteś
memu sercu najbliższą istotą
iskierką przerodzoną w płomień żaru
którym spala się dusza moja
światłością rozpraszającą mej samotności
mroki
jedynym tchnieniem mego życia
ukojenia wietrzykiem który
zmroził mej duszy cierpienie
Płomienia w mym sercu płonącego
nie oddadzą żadne słowa żadne pieśni
Mej miłości niezatarty ślad szafiru
ujrzysz
w moich czynach
w oczu blasku
w moich pocałunkach
w odbiciu Twoich oczu
gdy spoglądasz w moje
z miłością
autor
cieńanioła
Dodano: 2012-08-07 11:20:51
Ten wiersz przeczytano 544 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Co tu dużo mówić... bardzo pięknie oddałaś nastrój
wiersza... delikatny, lekki i ciepły... świetnie się
czyta, bardzo mi się podoba!
"Jesteś
sercu najbliższą istotą
iskierką przerodzoną w płomień żaru
w którym spala się moja dusza
światłością rozpraszającą mroki samotności
jedynym tchnieniem życia
wietrzykiem ukojenia który
zmroził cierpienie duszy
Płomienia płonącego w sercu
nie oddadzą żadne słowa żadne pieśni
Miłości niezatarty ślad szafiru
ujrzysz
w moich czynach
w blasku oczu
w pocałunkach
w odbiciu Twoich oczu
gdy spoglądasz w moje
z miłością
Tak sobie przeczytałam Twoje miłosne wyznanie.
Pozdrawiam.
pięknie o miłości
pozdrawiam:)