Jesteś, a cie nie ma nagle!
Jesteśmy, jutro nas nie będzie!^ ^
Czas już nie jest ten sam,
bo tam przecież go nie ma,
a człowiek to jeden tylko cham,
który chce być w centrum, ba!
Żywot mu się zakończył,
coś się dzisiaj skończyło,
grające pudło ktoś włączył,
kogoś na świecie przybyło.
I taka jest już rzeczy kolej,
jesteś, a cię nie ma nagle
mówisz czasem: wody dolej,
i zostawiasz puste żagle.
Czekaj do niedoczekania,
myśl o chmurze jasnej,
tam nie ma wybierania,
kto jest w sukience za ciasnej.
Wiele zakrętów mijania,
wiele dróg krętych i brudnych,
tyle chwil do wyczekiwania,
tyle dni było nudnych.
***
Komentarze (1)
Smutny wiersz,ale podoba mi się.Rodzimy się i
umieramy...tak to już jest na tym świecie:(