Jesteś moim połączeniem
Ty jesteś moim komputerem,
Treścią pisaną na klawiszach.
Chęci mam wobec ciebie szczere,
O jakich jeszcze nikt nie słyszał.
Ty jesteś moim połączeniem,
Elektronicznym życia echem.
Lecz prawd doczesnych nie odmienię,
To by się stało jawnym grzechem.
Ty jesteś moją wyobraźnią,
Także marzenia snem wyśnionym.
Krążę pomiędzy złudną jaźnią,
A dniem nadzieją wypełnionym.
Komputer gaszę rozżalony,
Z klawiszy ścieram kurz pamięci.
Co mi zostało do obrony,
Tyle, że dalej świat się kręci…
Komentarze (6)
Smutna jest Twoja refleksja.Pozdrawiam:)
Tak, podobno żyjemy w Matrixie ;)
Pozdrawiam.
Całe nasze życie jest jedną
wielką ułudą.
Pozdrawiam:}
Bardzo sympatyczne.
A ja tak lubię sobie pomarzyć:)
Pozdrawiam:)
Cóż życie byłoby warte bez nadziei
oraz złudzeń, nawet jeśli nie miałaby się ziścić?
Miłej niedzieli życzę
Tadeuszu:)