Jesteś niczym kwiat

Tym,ktorzy kochają z daleka ,dla ktorych rozłąka jest cierpieniem

Jesteś, jak kwiat który pragnie wody ,
Wiatrem w dzień słoneczny i chłody
Tobą się od wieków zachwycam ,
Twym śladem po ścieżkach życia przemykam
Siebie w mej pamięci zostawiasz mi po każdym spotkaniu
Jestem jakby inny wyrzucony z raju

W samotności czekam w ciszę ścian wsłuchany
W kroplach deszczu, w tobie zakochany
Porannym słońcem dzisiaj się kapałaś
Do wspólnych igraszek czule zapraszałaś

Jakież to uczucie z daleka więc kochać
Za wszystkim ostatnim, po nocach wciąż szlochać
Serce już prawie z tęsknoty nie żyje
Czy Cię kiedyś spotkam , tej chwili dożyję…..

Tym,ktorzy zastanawiają się nad własnym uczuciem

autor

schadel

Napisany: 2007-02-19 Dodano: 2007-02-19 13:43:27

Ten wiersz przeczytano 1974 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie