jesteś ziemi częścią mroku

kreator bo jak czas zwać inaczej
wplata nas w całość jak wikliny pędy

młodzi giętcy ulegamy kształtom już nadanym
nie walczymy bo o co walczyć mamy

prosisz pukasz z tą nadzieją która tli się tak radośnie
a zdmuchuje ją tak łatwo pierwszy lepszy prosty człowiek

drogi które wydeptane pewną prawdą się wydają
w bagna ciągną niekochane które smak miłości znają

nawet twarz we emocjach cała
dziś kamień bez wyrazu

mówisz
czujesz
szkoda dziś już na to czasu


kiedyś wielcy mędrcy i obserwatorzy
wokół siebie mieli tłumy

każdy mówił to co przeżył
wiek rozumu i swej chluby

dziś już nie ma tego czego dawniej też nie było
niewolnictwo pozostało ludobósjstwo z większą siłą

człowiek niby do świętych należy
tylko ciągle zapomina

gdzie jest w końcu jego miejsce
gdzie zostanie po tych którkich chwilach

mówi się że nie zapomnimy że to ważne pozostanie
umysł kpi z naszych słów zakłamanych nieustannie

każdy gest czy myśl czy słowo
niczym nowy jest na świecie

patrzysz w niebo idąc dumnie marząc snując setki wątków
ile to trwać może ? chwile ? jesteś ziemi częścią mroku

autor

majk

Dodano: 2012-03-21 01:03:07

Ten wiersz przeczytano 363 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie