jeszce i jeszcze i jeszcze i...

w drobiny
kurze małe
wielkie miłości
na wieszaku z chmur
więdnące konwalie
rozproszone w oknie echo
zgubionych kropel deszczu

tyk tyk tyk
szum zegarów spływam
lekko moderując kajakiem
w swojej głowie płynę
drewniane listwy z Niagary
obsypane kontynentem piasku

wirujące kałuże snów
rozchylone nozdrza
pozatapiane
na fluorescencyjnej bańce
w kożuchu marzeń ląduje
migam nieśmiało lekko dotykam
oczy wygięte przyciemnione dosłownie
wyrwane powieki

rzucam monetę w górę
niepewność
co stanie się z orłem
gdy wypadnie
reszka

autor

blacksoul

Napisany: 2009-05-13 Dodano: 2009-05-13 16:36:51

Ten wiersz przeczytano 483 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie