Judaszowy pocałunek

Tak - tak, biją w oddali dzwony,
wtapiając swój gong w otoczenie.
Fruną gołębie przestraszone,
- w milczeniu przychodzi zbawienie.

Stoję przed Twym obliczem,
- już raz Cię pocałowałem.
Błądzę w Twych oczu zarysie,
tym pocałunkiem okłamałem.

Twarz ma jak posąg,
zepchnęła Cię rysami ze skały.
Niemy żem na gesty i słowa,
- już mi obcy świat cały.

Odejdę w milczeniu kruka,
w czarnej mgle zaginiona miłość.
To co już jest napisane,
- w życie wlewając zawiłość.

I na chwilę przed wyjściem,
ze smutkiem Ci w oczy popatrzę
I zamknę drzwi, żeby nie widzieć
- jak się bezwstydnie, gorzko rozpłaczesz.

autor

Alvaro

Napisany: 2015-11-03 Dodano: 2015-11-03 18:26:04

Ten wiersz przeczytano 887 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie