Już Ci nie powiem

Zmarł kolega , wczoraj odbył się pogrzeb . W sierpniu planował 90 , był bardzo dobrym i życiowym człowiekiem .

Już Ci nie powiem Leon przyjacielu
nie podam ręki i nie spojrzę w oczy
nie zrobię planów chociaż jest nas wielu
już nie popatrzysz na ten świat uroczy

i w Świnoujściu też się nie spotkamy
nie zasiądziemy w Złotej Rybce razem
innymi drogami teraz podążamy
a życie dla nas jest innym obrazem

tylko tęsknota i smutku tak wiele
stuka po sercu nadzieja nie wraca
i będą płynąć rozpaczy niedziele
w smutku to cała rodzina rozpacza

90 w sierpniu była planowana
Kmicic już czekał by powitać gości
lecz ta nadzieja w strzępy rozerwana
bo ty odszedłeś teraz do wieczności

wspomnień morze tęsknota została
potargane plany i pustka bez Ciebie
grono przyjaciół ona co kochała
wierzy że spotkasz ją na pewno w niebie

autor

kuba-winetu

Napisany: 2019-07-13 Dodano: 2019-07-14 20:49:19

Ten wiersz przeczytano 577 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie