Już mnie to męczy
Chciałaś aby było idealnie więc robie to!
Jak płatki róży opadające
Z łodyg gdziekolwiek spadające
O niczym nie myślące
Tak beztrosko jak dzieci bawiące
Smutne a jednocześnie śmieszące
Tak jak ja i Ty
Parodia przyjaźni bez końca
Boś Ty nie umiejąca mnie pokochać.
Realia miłości o która starasz się od x czasu i prawie dalej to samo...
autor
krzysiekkotecki
Dodano: 2008-11-13 00:23:49
Ten wiersz przeczytano 421 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Tak,parodia bez końca-szkoda życia na zabawę,albo w
jedna,albo w drugą stronę...
To albo przyjaźni albo miłości czego więc
żądasz?strasznie dużo imiesłowów