Już nadchodzi

Powolnym krokiem się zbliża
Wokół panuje głucha cisza
Przerywana jękami dusz zagubionych
Nigdzie i przez nikogo niechcianych

Ona nie wrażliwa na ich zawodzenie
Sama tak wielką karę im dała
Bez litości dar życia odebrała
I zostawiła na wieczne męczenie

Dusze tak okrutnie potraktowane
Błąkające się w świecie żywych
Kara gorsza od tych fizycznych
Krzyki, jęki dla żywych niesłyszalne

A gdy i zbliża się do mnie
Już się śmierci nie boję
Wiem – dobre było życie moje
I wiem, że nie idę na stracenie

autor

hanek

Napisany: 2007-09-11 Dodano: 2007-09-11 21:24:07

Ten wiersz przeczytano 399 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie