Już nie liczy się Prawda

Oto początek kolejnego dnia. Oto maska z plastiku, odlana w formie z Banku Dusz,
wstaje, by przejść następny ciemny tunel. Znów nie zdarzy się cud.
Chowa Krzyż do kieszeni, choć nie pamięta po co.
Podobno Bóg jest jeden. Przecena na słowa Proroków.
Idzie w ulice. Tyle wokół historii, potrąca ramię niewolnika,
tylu niewolników. Znów nie otworzył się Portal. Podążamy donikąd.
System wymiotuje ostatkami śniadania,
mentalnością poddanych. Byle do obiadu.
Uprawne pola ludzi. Dane od Boga, lecz wola jego pogrzebana.
Armia nowych Bogów nie pozwoli ci dosięgnąć światła.
Na wieżach kościołów, na dachach Świątyń Władzy,
snajperzy likwidują anomalie podporządkowania.
Wielka przestrzeń ziemi, martwa od dawna,
kroczą po niej Armie Zniewolonych. Zagubione cele i marzenia. Już nie liczy się prawda.
Sucha kromka chleba, byś miał siły uwierzyć we wszystko co usłyszysz,
i ani trochę więcej! Tak łatwiej utrzymać naród w ryzach.
Nie licz na nikogo, kto pierwszy rzuci się na bagnety,
kto pierwszy rozbije lustro zakłamane polityczną strategią.
Każdy bowiem patrzy na każdego i każdy jest tym drugim,
a pierwszy siedzi w piwnicy, by uchronić się przed plagą ślepych ludzi.
Apokalipsa. Nie rozśmieszaj mnie człowieku!
Człowiek na to nie pozwoli. Sam wziął sprawy w swoje ręce.
Pomięta kartka z listą obowiązków na wczoraj,
ściśnięta w garści, z podpisem Rzeczpospolita Polska.
Pomiętych kart z podpisami waszych oprawców,
miliony na świecie. Oto prawdziwa Księga Dni Ostatnich.
Bóg? Uciekł w krainy, gdzie nie ma ekstradycji do naszego świata,
choć plotki donoszą, że leży martwy na tym dróg rozstaju.
Od nich się zaczęło. Miłość, piękno nowego stworzenia,
bezinteresowny dar życia, byśmy trwali na wieki.
Człowieczeństwo. Natura zwierza na dwóch nogach,
odrzuciliśmy dar. Oto druga droga.

autor

rebel

Napisany: 2010-01-06 Dodano: 2010-06-01 09:18:46

Ten wiersz przeczytano 326 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie