Już nie tak, jak dawniej ...

Choć słópt stoi tam gdzie stał,
choć kwiat, który wczoraj wąchałam, to dzisiaj inny zapach miał.
Pole róż umarło, zostało zdeptane,
ptak płynący w powietrzu tak szczęśliwy, choć skrzydło złamane.
Historia zmienia się wraz z biegiem rzeki,
życia nie są warte ogromne kwoty ani czeki.
W palecie kolorów, w dotyku jedwabiu i slońca,
ludzie okradają mnie z radości, smutek bez końca.
Przestanie nam księżyc być sługą,
każdy z nas nosi w sercu ranę kłótą.
W odbiciu lustra - przemijam,
taka slodka, naiwna ... przemiła.
Te same piosenki nie dają mi spokoju,
lekki wiatr za oknem, a ja siedzę w pokoju.
Nie myślę już o tym, jak bardzo mi żal,
że te cudne chwile uciekły głęboko w dal ...

autor

>*< KyLiE

Napisany: 2005-08-02 Dodano: 2005-08-02 19:12:56

Ten wiersz przeczytano 542 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie