już wiosna
szalik na szyi
pikowana kurtka
bariera dla uczuć
nie do pokonania
lecz dla wyobraźni
zostawiona furtka
twe oczy błyszczące
pragnące kochania
więc wypijmy za to
że już przyszła wiosna
wznieśmy toast
za budzący się
do życia świat
niech błysk słońca
i ta pora tak radosna
przypomina nam
że wciąż mamy
siedemnaście lat
w twoich oczach
nic nie ma do ukrycia
a w skrytych myślach
jeszcze tyle pragnień
choć serce potargane
wiatrem życia
nowych oczekuje
wciąż wyjaśnień
więc wypijmy za to
co się wiosną uda
wznieśmy toast
za budzący się
do życia świat
niech błysk słońca
w sercach czyni cuda
przypominając
że wciąż mamy
siedemnaście lat
autor
artur s
Dodano: 2019-03-28 17:10:28
Ten wiersz przeczytano 667 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
W Miłości my ludzie zawsze młodzi :)
Podoba mi się ten refren,
ale kiedy to było te siedemnaście lat...
pozdrawiam
Kielichy w dłoń. :)
Wznieśmy toast sercem, myślą i słowem :)
Serdecznie pozdrawiam :)
wznieśmy toast
za budzący się
do życia świat - Wznoszę go razem z autorem (myślę, że
sporo czytelników się dołączy)
No to pijmy.
więc wypijmy za to
co się wiosną uda
wznieśmy toast
za budzący się
do życia świat
niech błysk słońca
w sercach czyni cuda
przypominając
że wciąż mamy
siedemnaście lat
Fajna byłam gdy 17 rok kończyłam ;) pozdrawiam ASie
Wiersz brzmi jak ciekawa piosenka.
Z przyjemnością przeczytałem.
Pozdrawiam :)
Wiosna za progiem, zatem nie ma co się dziwić, budzą
się uczucia. Pozdrawiam.