Już za parę chwil
w wierszach
odnajdziesz drogę
imiona schowane
w kroplach z bursztynu
antidotum na bezsenność
prawdy szukasz
zadumany chłopak
ze skrzydłami Anioła
przywołuje smutek
zmrok już znalazł powiernika
szczypie w oczy mróz-czarodziej
pokutą żal za grzechy
zapalone znicze
istota wspomnienia
autor
blondynka8
Dodano: 2019-10-30 10:07:55
Ten wiersz przeczytano 1608 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (57)
Życie jak świeczka każda kiedyś zgaśnie.
Pozdrawiam
Ładnie aż po puentę
Pozdrawiam :)
Za chwil parę, zapłoną znicze pamięci, zapalą je ci,
którzy jeszcze wędrują ale z każdym krokiem zbliżają
się do tego co nieuchronne...
Pozdrawiam serdecznie :)
Jedno jest pewne-każde życie kończy się katastrofą.
Pozdro Blondi.
spróbuję zbilansować smutną melancholię uchwyconej
przez Ciebie chwili radosnym, przyjaznym uśmiechem.
pozdrowionka Doroto :):)
Re:Jerzy. Wiem co to życie. Aż nadto. Nie tylko
oddychanie. A bliskość... na antypodach oddalenia.
OK. Przekomarzam się))))
Re, blondynka. Drogi do czlowieka bliskiego nie
znajdziesz w odległym zapisie na komputerze. Tu tylko
czytamy. Życie natomiast to uścisk dłoni , uśmiech,
czasami złośc i przekomarzanie się...Ale to tylko moja
opinia.
Chicago dziękuję, poprawiam-:)
nostalgia nad tym co nieuniknione,,pozdrawiam:)
A nie lepiej by było _ imiona schowane w kroplach z
bursztynu.
cha cha anula-2 Grzesiu a które to te siedem?
Miło Cię gościć-:)
anno i tak jest co roku a nawet częściej-:) Pozdrawiam
serdecznie
milasko masz rację, uściski-:)
Mario Polak (Marylko) dziękuję ślicznie-:)
Jerzy a może chociaż maleńki drogowskazik??? Dziękuję,
że zajrzałeś-:)