Kabaret hack

Niewyspana wrona wpierała konary
niskiego dębu. Śmieci razem
z liśćmi zwiedzały nocny
krajobraz, co jakiś czas wypełniany
świeżym dymem spalin.

Czerwona zasłona rozbiegła się
w dwie strony. Chłopak ubrany
w stalowy garnitur zastygł w
głębokim ukłonie.

A tłum klaskał. Wył.
Krztusił się kawałkami konfetti.

Podmuch, który wdarł się przez
niedomknięte okno rozwiał jego
chaotycznie ułożone włosy.

Zacisnął palce ręki schowanej za
plecami. Nikt nie poczuł kurzu i
pajęczyn, które splotły jego myśli.
Nikt go nie widział. Wyprostował
się i wyszedł.

A tłum klaskał. Wył.
Krztusił się kawałkami...

Rozmokła kartka papieru siłowała się
z odrapaną ścianą:
23:30 w teatrze przy MIT.

Czarny ptak wpił
pazury w stalowy garnitur.
(ulotka opadła na kratę cuchnącego kanału).

Zgasły latarnie przecznicy numer 6.

A tłum klaskał. wy(ł)...

autor

Codeguy

Dodano: 2005-10-29 19:28:48

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie