Kamień
W bólu otrzymujemy dar
Zwany życiem.
Nie jest to wcale
wielkim odkryciem.
Jednak ból ten
Jest już na zawsze
naszym towarzyszem.
Boli,gdy kochasz
Boli,gdy rzucasz
Boli,gdy najbliższych opuszczasz.
Bo życie cię przerasta
Masz wszystkiego basta.
A ból w twym sercu wzrasta
krzyku już nie chcę słyszeć
basta
Kochać chcę i być kochanym
wtedy ten ból będzie zrozumiałym.
Ale gdzie szukać by ulżyć cierpieniu...
Miłość jest trudno wykuć w kamieniu
..cierpieć nie chcę w osamotnieniu.
Serce me więc złożę na tymże kamieniu...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.