kamienie
...kartka z pamiętnika...
wybaczam ci wszystkie grzechy
cóż, człowiek grzesznym
stworzeniem…
odchodzisz w wielkim pośpiechu
na sercu ciążą kamienie…
kanapę, którą zabierasz…
weź do niej jeszcze fotele
i zegar - najlepiej teraz
tych godzin na nim zbyt wiele…
minąłeś małe buciki…
oczęta z radosną iskrą…
wyszedłeś...cień szary znika...
mam Wszystko
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2010-11-09 00:21:30
Ten wiersz przeczytano 2132 razy
Oddanych głosów: 80
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (48)
To głęboki wiersz, który wyraża akceptację, żal i
spokój wobec odejścia bliskiej osoby, przywołując
symboliczne obrazy kamieni, które ciążą na sercu.
(+)
Zosiu, wzruszające wersy, pozdrawiam ciepło.
Ściska za serce. I jak zwykle przednie metafory.
Nie wiedział, co stracił,
ech...
Świetny...
Lubię Twoje wiersze, Zosiu. Ciekawą formę stosujesz.
Serdeczności :)
Ignotus, Tobie należy się medal za wytrwałość :)
Jazkółko, nie inaczej :)
Dziękuję Wam za wszystkie poczytania :)
Tak. Grunt to wyjść " z twarzą". Ima się
wszystko/-iego.
niepamiętnik
Wzruszający, prawdziwy wiersz o rozstaniu...
Ładny i smutny...
Pozdrawiam milutko Zosiu:)
teraz do mnie dociera, że ja po prostu tylko bazgrzę
piękny :)
przejmujący, piękny
Ech smutna,pięknie oddana chwila
na tej kartce z pamiętnika...
To się nazywa klasa,gdy się z domu wszystko wynosi...
sorry,ale tak mi się nasunęło,wiem,że nie powinnam...
Pozdrawiam serdecznie.