Kardiogram

poranek
ścinam sny nożycami
elektronicznych dźwięków
obmywam wodą
resztki pościeli
jeszcze kawa i przekręcę
klucz mojej samotności

południe
mam już dość
tych samych twarzy
wykreślonych
dotykiem papieru
czas taki gęsty

popołudnie
jak zwykle karmię
stęsknione ryby
w tle łamią ciszę
gadające głowy
przywitam się
z twardą oprawą
zmyślonych historii

wieczór
zmrok już przykrył
szalem piekące oczy
spłukuję w łazience
resztki dnia
wtulony w miękkość poduszki
za chwilę
dotknę twoich pleców

noc
złamany porankiem
już jej nie pamiętam

autor

Ignacy Barry

Napisany: 2005-12-07 Dodano: 2005-12-10 04:24:27

Ten wiersz przeczytano 497 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie