karuzelą wróciłeś (popr.)

Bardzo mi się podoba (czytam już wersję poprawioną).
Klimat znakomicie oddany, a wiersz dopracowany pod
względem formalnym - bardzo dobry. I...przywołał pewne
wspomnienia (ten Limahl, głównie:) Pamiętam taki
dzień, z dzieciństwa (The Neverending Story grano
wtedy na potęgę w radiu), który też spędziłam w
wesołym miasteczku większość czasu bawiąc się (o
zgrozo!) nie na karuzelach i w labiryntach strachu
tylko na...loterii fantowej. Straciłam na niej
większość kieszonkowego, które dostałam z okazji tego
wyjścia. Owszem wygrałam parę gadżetów jarmarkowych,
ale do dziś śmieję się z mojej dziecięcej chwili
słabości do hazardu:D Pozdrawiam:)

przeszedł mnie dreszcz..czyli twój wiersz zadziałał na
moją wyobraźnie i emocję...pięknie opisana pierwsza
milośĆ, bardzo poetycko...

kawał dobrej poezji - widać bardzo dopracowanej.

po prostu przepiękny obrazek... jestem zachwycony
kolejny raz Twoim wierszem. Trzeba zaglądać do Ciebie,
zorianno

pierwsza milosc...eh....cos o tym wiem po latach
mialam nogi jak z waty ....i nie powiem mila byla
pogawedka...ladny wiersz

Długie lata wspominałam taką miłość z młodości. Bardzo
uczuciowy wiersz, porusza struny serca i przywołuje na
pamięć własne wspomnienia.

hmm...pierwsza miłość zostaje w sercu na cale życie
..piękny wiersz ...

bardzo mi bliski twój wiersz.odnalazlam swoja
młodzieńczą miłość z przed 29 lat na "Naszej Klasie"
więc rozumiem cię doskonale :) slicznie to opisałaś

Przepiękny wiersz - piękne wspomnienia - to
zakończenie - wiersz doprawdy wzruszający o pięknym
ciepłym klimacie, pięknym tez piórem napisany - jestem
zauroczona / całym/

Fajny wiersz i potwierdza, że stara miłość nie
rdzewieje, pod warunkiem prawdziwości.

Bo te pierwsze miłości wspomina się zawsze z
rozrzewnieniem, troche przeszłości i rymów i powstał
bardzo zgrabny wiersz, gratuluję

niezwykle poetycki wiersz ,wzrusza przywołuje własne
wspomnienia ,piękny

oj nierdzewieje, ładny wiersz z przyjemnością
czytałam:)

Wiersz bardzo fajny od strony treści i formy.
Średniówka ci kuleje tu: „drogi, którymi co
dzień/ biegliśmy by „jestem” –
raczej nie powinien w miejscu akcentowanym stać
jednosylabowiec – tu masz zbitkę dwóch
„co dzień”, trzeba to czymś zastąpić; oraz
tu: „z której kruszec się sypał barwiąc linie
dłoni” – zmieniłbym po prostu szyk na :
„z której się kruszec sypał” .
Tu stylistycznie, to szeptanie w oczy źrenicami jest
takie mało smaczne, zgrabne „wyszeptać sobie w
oczy - tylko źrenicami”. Zmieniłbym.
A ty sens: „i rozbiegły się nasze tory
tramwajowe -
pożądanie pospiesznym w siną dal ruszyło”
– chyba kolejowe? Skoro piszesz o
„pospiesznym”.
Po tych drobnych poprawkach będziesz miała bardzo
zgrabny wiersz.

Czytałam z zainteresowaniem, bo takie spotkanie może
niewąsko namieszać... znam to doskonale