Karuzela życia.
Zamknięta w kokonie chaosu,
i myśli na wpół rozszarpanych,
za oknem świt się dobija,
jak ja, jeszcze zaspany.
Sen niczego nie poukładał,
namącił mi jeszcze bardziej.
Życie jest tak skomplikowane,
i tak niewiele dziś warte.
Dzieciństwo we mgle się rozmyło,
i młodość odeszła na wieki,
kłopoty w dorosłośc się wbiły,
i chyba zostaną na wieki.
autor
Sara SZost
Dodano: 2007-05-01 14:20:48
Ten wiersz przeczytano 1463 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Życie ma wiele wymiarów i odbić lustrzanych, często
obrazów już znanych, błędów powtarzanych. Wiersz wpadł
mi w ucho i pomyślałam nad sensem życia.
śliczny wiersz ...;)