KAZIMIERZ ŁOŚ

PANEGIRYK, utwór wysławiający, często w przesadnie pochlebny sposób, jakąś osobę, czyn lub zdarzenie.

Szczecinecczanin z urodzenia
Kolejarz z wykształcenia
Ceramik zawodowy
Piwosz wyborowy
Pisarz niezwyczajny
Człowiek nadzwyczajny
Rzeźbiarz znakomity
Artysta niepospolity
Miłośnik nurkowania
Zwolennik przetrwania
Cesarz żebraków
Jeden z Polaków

KAZIMIERZ ŁOŚ

Łoś kojarz się z pięknym dużym zwierzem
Łoś jest też człowiekiem miłym Kazimierzem
Lekki przedwojenny bombowiec szturmowy
Też przy tej okazji przychodzi do głowy.

Kazimierz mieszka przy ulicy Wiejskiej
Maniery ma on jednak bardzo wielkomiejskie
Śpi na piecu w południe samotnie cichutko
A jak wstanie to raczy się piwem, albo wódką.

Sjestę kocha jak siostrę, czerwone wino pije
Twórczo myśli i działa artystycznie żyje
Bytuj tu Kazimierzu w kochanym Szczecinku
Rozkoszuj się światem przy piwie i winku.

Pamiętaj też o Bogu co mieszka tam w niebie
On jest w stanie prawdziwie uszczęśliwić Ciebie
Bóg był pierwszym rzeźbiarzem ulepił Adama
Z gliny stworzył człowieka rzecz to niesłychana.

Usiłujesz w swych dziełach Boga naśladować
W rzeźbiarstwie próbujesz szczęście degustować
Lepisz z gliny Adama Ewę diabełki i anioły
Ewa ma nagą pulchność Adam też jest goły


Różne miałeś przygody na tym Bożym świecie
Gdzie często Cię spotykały burze i zamiecie
Wyjeżdżałeś do Europy jakby po kryjomu
Dumnie wracasz tu zawsze do swojego domu.

Kochasz glinę plastyczna i rzecz to nie mała
Chyba dla tego lubisz gliniarza Michała
Dołączam dla Ciebie życzenia najszczersze
Tobie przecież napisałem te mizerne wiersze.

autor

Lolcio

Dodano: 2007-04-29 10:19:52

Ten wiersz przeczytano 1514 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie