A kiedy mnie już nie będzie...**
**Quand je ne serai pas... Inspiracja:"Kiedy mnie już nie będzie"-Agnieszki Osieckiej Powód mojej nieobecności:życie. P.S.Postaram się nadrobić świeże zaległości.
A kiedy mnie już nie będzie
nie pytaj dlaczego przecież dobrze wiesz
każdy musi odejść
przyjacielu drogi
zaopiekuj się moim pisanym życiem
aby nie stało się bezdomne
fotografie z lat młodości
włóż do albumu…i czasami zaglądnij
do nich
rzeczy…ach rzeczy
rozdaj biednym co do jednej
lampę solną
weź sobie do pokoju
aby tętnił życiem i tajemnicą
choć raz w roku
połóż jedną różę na mym grobie
usiądź na mym łóżku
i przez 5 sekund zadumaj się we mnie
nie uroń ni jednej łzy
przecież zawsze będę-w wierszach
pamiętaj moje dołki i zbłądzenia
dzięki nim stałam się aż człowiekiem
hmm…pamiętniki
zrób z nimi co zechcesz
przecież jestem-w wierszach
kilka zasuszonych róż
włóż mi do trumny abym
ostatni raz poczuła niezauważalną
ich ziemską woń
a życie to tylko chwila ulotna
moją powoli rozwiewa już wiatr
8:24
(środa) 10 I 2007
Zepsuty Ideał
Zepsuty Ideał
Komentarze (19)
Przepiękny Testament.
Twoje wiersze są cudowne..rewelacyjne
Dopóki będą o nas pamiętać - chociaż raz w roku z
czerwoną królową kwiatów przybędą...ale czy nie za
wcześnie na takie rozważania...
Piękny testament napisałaś. Świetnie się czyta i
trafia do czytelnika. Ujęłaś mnie tym wierszem.
Jak zawsze dobry wiersz. ładna nieregularna forma.
Dobre przesłanie. Wersy w formie myśli zwiększają siłe
przkazu. Wiersz zmusza do zastanowienia.:)
Naprawdę Pięknie napisanie...
Życie jest cudem, lecz jeszcze większym i piękniejszym
cudem jest to, co czeka nas po nim....:) Pozdrawiam
Ciekawy utwór, niby testament, smutny
przekazujący myśli jakby ostatni dzień życia. Nie
martw się co będzie jutro, żyć będziesz w wierszach
zostawionych dla potomnych i pisz ile Ci sił starczy,
czekamy na następne.
...Czasem robimy taki rozrachunek z życiem-myślimy-a
gdyby-...ale zawsze zostaniesz w swoich pięknych
słowach...
wiersz prośba, wiersz odwolanie sie do pamieci,
napisany przy użyciu prostych srodków stylistycznych ,
co wzmaga jego oddzialywanie na czytelnika
wiersz poruszajacy i sklaniajacy do refleksi
nad swoim zyciem, zeczywiscie jesli pozostaniesz w
pamieci zyjacych to tak jakbys zdobyl wiecznosc
Wyjatkowo przejmujacy...Jak testament...Nie miewam
takich mysli..zwyczajnie malo istotne jest dla mnie co
po mnie zostanie..jest tylko "tu i teraz"ale
przesłanie tego wiersza porusza......
pięknie,delikatnie i płynnie. Wiersz świetny a ta
świadomość przemijania wywarła na mnie duże wrażenie.
Każdy z nas kiedyś odejdzie na zawsze i wtedy
największym naszym sukcesem życiowym będzie kiedy ktoś
wspomni o nas czasami.. Wiersz bardzo ładny choć
smutny.. :)
"kilka zasuszonych róż włóż mi do trumny abym ostatni
raz poczuła niezauważalną ich ziemską woń" - bardzo
przejmujące... I takie nieziemskie. Jakbym już
widziała tą aurę, anieli, ulatujących nad takim poetą
wśród śpiewanych melodii Twojej twórczości. To byłoby
piękne. Ale marzycielka ze mnie. No cóż, wiersz... do
serca mi się wdarł.
Żyjemy tak długo- jak pamięć o nas. Poeci mają większą
szansę na wieczność! Twój testament jest niebanalny!