Kiedy wiosna

https://youtu.be/bOhW49Wgg3M

Kiedy wiosna liści rozłoży - dłoń przychylną,
kwiatem się uśmiechnie - zarzucając barwami,
dostrzeże wtedy serce czemu bić powinno
w oczekiwaniu takim długim wytrwać czasami.

Gdy nadzieja krwi osoczem - przecież łatwiej czekać.
Gdy pokora - nawet niedosyt jest niestraszny.
Jednak niecierpliwość jest naturą człowieka
a tęsknota, która wciąż zgarniana tworzy nasyp.

Pocieszającym jest faktem, że jednak bliżej
każdym nowym ciepłym słowem i kolejnym wierszem,
jakby mocniej nam i wyżej promieniami liże
wiosenne słońce tak łaknące ptactwo pierwsze.

Dzisiaj do upragnionej tak mi śpieszno wiosny.
Czas się ciągle wlecze - budząc straszną irytację.
Ni to jesień ani zima - już mam tego dosyć
Pytam się wnerwiony - czy wy też tak macie?

autor

Arturro

Napisany: 2020-01-12 Dodano: 2020-01-12 18:23:34

Ten wiersz przeczytano 1090 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie