kim ja jestem ?
podmuchem wiatru
co z czasem zmienia nastrój
promykiem słońca
co poraża bez końca
kolorem kwiatów
co koloruje mą duszę..
zagubiona
w oceanie egoistycznego świata
niesiona
przez słowa
wypowiedziane w czasie swego życia lata
splątana w magię uczuć wprost
proporcjonalnych do zjawisk
paranormalnych
upadłym stworzeniem co czeka na Twój
gest
prostą dziewczyną , człowiekiem zwykłym
apogeum cierpień czasem nazywają...
królewną nicości...
usychającym kwiatem na łące wspomnień
cieniem własnego odbicia
łzą uronioną w ukryciu
zwykłą nastolatką pragnącą szczęścia
poszukującą swego Sacrum
Kim ja tak naprawdę jestem ?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.